Hallo lieve lezer,
Ik ben Femke Dijkman, geboren op 25 juni 1981 in Lichtenvoorde. Begin 1982 zijn mijn ouders met mij verhuisd naar het prachtige Mariënvelde. En ook nu – zoveel jaren later – woon ik hier nog steeds. Alleen nu met mijn eigen gezin: mijn man, 2 dochters en zoon & hond en kat.
Al van heel kleins af aan leg ik mijn handen op mensen, dieren en zelfs op dingen (zoals bijv. een krakende fiets). Als kind vond ik dat ‘gewoon.’ Later ging ik mij beseffen dat dat ‘raar’ was en ben ik er een aantal jaren mee gestopt. De meeste kinderen willen immers niet anders, maar liever gewoon zijn. Richting volwassenheid ging ik vooral twijfelen aan mijzelf, want ik deed het vroeger dan wel, maar kon ik wel echt iets…?
Maar door druk te zijn met studeren, samenwonen, een eerste fulltime baan, weer studeren naast de baan, trouwen en 3 keer moeder worden verdween het langzaam naar de achtergrond. Mijn prioriteiten lagen vooral bij mijn gezin, familie, sociale contacten en werk. Veel tijd bleef er niet over om bezig te zijn met het ontwikkelen van mijn ‘gaven.’
Natuurlijk zijn deze gaven er altijd geweest. Weliswaar wat op de achtergrond, maar ze waren er. Veel en vaak heb ik mijn handen kunnen gebruiken bij mijn kinderen, mijzelf en mijn man. Ook mijn intuïtie heeft mij weinig in de steek gelaten gelukkig en ik heb vaak naar mijn intuïtie mogen luisteren. Ik zeg vaak dat ik zoveel mogelijk denk vanuit mijn buik in plaats van mijn hoofd. Want in mijn buik voel ik mijn intuïtie.